بررسی فلسفه ذهن از منظر کارکردگرایی و اشاره های آن در روش تدریس و شیوه های ارزشیابی

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی فلسفه ذهن از منظر کارکردگرایی و اشاره های آن برای روش تدریس معلمان و شیوه های ارزشیابی بوده است. در این پژوهش از روش تحلیلی و نیز استنتاجی استفاده شده است که بر اساس آن، ابتدا با روشی تحلیلی به توصیف و تحلیل فلسفه ذهن از منظر کارکردگرایی پرداخته شده است و در گام بعدی با روش استنتاجی اشاره های مکتب کارکردگرایی برای روش تدریس و شیوه ارزشیابی استنتاج شده است. در همین راستا نخست به بررسی مفهوم فلسفه ذهن از دیدگاه مکاتب گوناگون، بالاخص مکتب کارکردگرایی پرداخته شده است. تاکید این پژوهش بر مکتب کارکردگرایی بوده است که به دنبال پاسخی برای مساله ذهن و بدن است.کارکردگرایی نظریه ای است که حالات ذهنی را معادل مجموعه ای از روابط و نسب کارکردی و همچنین نقش آن ها در مجموعه رفتاری شخص در نظر می گیرد. کارکردگرایی دارای انواع گوناگونی است مانند:کارکردگرایی ماشینی، علّی-معلولی، غایی، تحلیلی، روان شناختی. از جمله اصول و روش هایی که در این پژوهش استنتاج شد می توان به اصل تمثیل ذهن ماشینی، رابطه متقابل بین ورودی و تولید دانش و اصل آگاهی اشاره کرد که به استنتاج روش هایی مانند روش شبیه سازی، پیش سازمان-دهنده، نقشه مفهومی و واکاوی ذهنی استنتاج شده است. از جملهاصولی که در شیوه ارزشیابیاستنتاج شد می توان به شیوه ارزیابی از خود و ارزشیابی مبتنی بر ذهناشاره کرد.